Sanatta gölgelere isigin etkisini artirmak ve objelerin bicimlerini belirginlestirmek amaciyla sik sik basvurulmustur. Gölgeler, betimlenen sahnenin atmosferini belirlemeye yardimci olabilir ve resmedilen alanin disinda kalan ögelerin varligini aciga cikarmak amaciyla kullanilabilir. Dünyanin en önemli sanat tarihcilerinden
E.H. Gombrich, ilk kez National Galleryde düzenlenen bir sergi vesilesiyle yayinlanan bu ilginc kitapta Bati sanatinda gölgelerin izini sürüyor.
Gombrich mitler, efsaneler ve felsefede gölge kavraminin muglak dogasina deginirken; isigin kaynaginin yeri, aydinlanan objenin bicimi, gölgenin düstügü yüzey ve izleyicinin pozisyonu gibi belirleyici unsurlari da ayrintili bicimde inceliyor. Gombrich Rönesanstan 17. yüzyila kadar sanatcilarin gölgeleri nasil betimledigini ya da bazen nasil görmezden geldigini Caravaggio, Rembrandt, da Vinci gibi ressamlarin eserleriyle örneklendiriyor. Ayrica takip eden yillarda Romantik, Izlenimci ve Gerceküstücü sanatcilarin resimlerinde gölgeleri gercekcilik
ya da dramatiklik illüzyonu yaratmak amaciyla nasil kullandiklarini anlatiyor.
Gölgeler, renkli illüstrasyonlar iceren özel bir baskiyla sanatseverlerle bulusuyor.
